Honestly, I've lost count na kakasabi that I'm back then maghihiatus ng bonggang-bongga. Anyways, siguro ganun lang talaga pag working ka na plus a very blooming *ehem* LOVELIFE.
Well, that's the thing I want to tell you after nung post ko about You changed my Life. I do have someone who changed my life. Nakita na ni Hime-sama ang Ouji-sama nya.. ^^ So I was officially out of NBSB club last February 28, 2009.
Ayun, gusto ko lang ipagmalaki! hahahaha..
Anyways, alam ni Yatot na since I entered this relationship, naging sobrang cheesy na ako and so looking forward to see cheesy quotes. Yung tipong "Pinaglihi ka ba sa keyboard? Type kasi kita, eh." Sorry for being so jologs but kinikilig ako. hahahaha!
So yun. I'm not really expecting comments na for my posts. Ang magiging posts mostly dito ngayon e mga kekesohan ko sa buhay. ^^
I'll try to keep this blog of mine alive. (Talaga lang, ah? hahaha!)
Tuesday, October 6, 2009
Monday, March 2, 2009
You changed my life
Akalain mong naisipan ko pang mag-update? hahaha...
Natapos na ang probee stage ko, naging regular, tumaas ang binabayaran na tax, nagkaroon ng account sa Facebook, nakarating na sa Manila Ocean Park (summarization ng mga nangyari sa loob ng almost six months na hindi pag-a-update... XD) ngayon lang ako nag-update.
Dalawa ang dahilan ko kung bakit ko naisipang mag-update. Yung isa, saka na yun. Alam ni Yatot kung tungkol saan yun... hahaha...
Ang isang dahilan:
Potek! January pa lang, nakakarinig na ako ng mga invitation na manood daw kami ng You changed my life. Pero ok lang sana kung maayos na pag-iinvite ang ginagawa nila, eh. Anak ng tipaklongness. Ganitong mag-invite yung college friends ko.
Natapos na ang probee stage ko, naging regular, tumaas ang binabayaran na tax, nagkaroon ng account sa Facebook, nakarating na sa Manila Ocean Park (summarization ng mga nangyari sa loob ng almost six months na hindi pag-a-update... XD) ngayon lang ako nag-update.
Dalawa ang dahilan ko kung bakit ko naisipang mag-update. Yung isa, saka na yun. Alam ni Yatot kung tungkol saan yun... hahaha...
Ang isang dahilan:
Potek! January pa lang, nakakarinig na ako ng mga invitation na manood daw kami ng You changed my life. Pero ok lang sana kung maayos na pag-iinvite ang ginagawa nila, eh. Anak ng tipaklongness. Ganitong mag-invite yung college friends ko.
"Manood tayo ng movie mo, Sarah."
Oo. Ayon sa mga kaibigan ko sa kolehiyo na sinang-ayunan naman ng aking bisor at ng aking boyfriend, kahawig ko raw si Sarah Geronimo. Kung ganun, ang swerte naman nya! hahaha!
Pero ayun nga. Bituing walang ningning days pa yun, eh. Di pa nga ako sure kung yun nga ba.. Basta, Dorina ang pangalan ni Sarah Geronimo dun. Nung una, wala lang sa akin. Baka wala lang silang magawa. PERO nung pati dito sa office, sinabing kahawig ko sya, aba.. napaisip ako.
Ang alam ko dati, parang ganun lang daw kasi akong kumilos, parang si Sarah. Inaamin ko na hindi ako fan ni Sarah kaya hindi ko alam at wala akong pakialam.
Pero dahil siguro natatawa naman ako pag-inaasar ako (after ng isang malufet na HINDI!!!!!!), medyo pinanindigan ko na. At inumpisahan sa plurk ko na ten years ko na rin pala hindi na-update... hahaha... Kung bibisitahin nyo, please.. wag kayong mabigla kung si Sarah Geronimo ang makita nyo. Kuhang-kuha raw ni Sarah ang pagpo-pose ko. Ang galing...
Nung sinabi sa akin na may pagkakahawig kami, nagpalit ako ng picture ko sa myheritage.com at tiningnan kung isa si Sarah sa magiging kamukha ko pero hindi naman. Mga Korean actresses lang ang nandun (ibig sabihin, kung paano ako magpose at umanggulo sa camera, ganun din sila).
Ayun. At sana manood kayo ng movie namin ni JL.. John Lloyd.. hahaha! (hindi ko pa pinapanood at wala akong balak.. baka pagkaguluhan kami ni John Lloyd ko. =P).
(Resulta ng sabaw ang utal.. puro OT at 11 PM na umuuwi..)
*Kung may napansin kayong isang salitang sa tingin nyo e hindi dapat naisama, sa susunod na update ko na lang yun ipapaliwanag*
Oo. Ayon sa mga kaibigan ko sa kolehiyo na sinang-ayunan naman ng aking bisor at ng aking boyfriend, kahawig ko raw si Sarah Geronimo. Kung ganun, ang swerte naman nya! hahaha!
Pero ayun nga. Bituing walang ningning days pa yun, eh. Di pa nga ako sure kung yun nga ba.. Basta, Dorina ang pangalan ni Sarah Geronimo dun. Nung una, wala lang sa akin. Baka wala lang silang magawa. PERO nung pati dito sa office, sinabing kahawig ko sya, aba.. napaisip ako.
Ang alam ko dati, parang ganun lang daw kasi akong kumilos, parang si Sarah. Inaamin ko na hindi ako fan ni Sarah kaya hindi ko alam at wala akong pakialam.
Pero dahil siguro natatawa naman ako pag-inaasar ako (after ng isang malufet na HINDI!!!!!!), medyo pinanindigan ko na. At inumpisahan sa plurk ko na ten years ko na rin pala hindi na-update... hahaha... Kung bibisitahin nyo, please.. wag kayong mabigla kung si Sarah Geronimo ang makita nyo. Kuhang-kuha raw ni Sarah ang pagpo-pose ko. Ang galing...
Nung sinabi sa akin na may pagkakahawig kami, nagpalit ako ng picture ko sa myheritage.com at tiningnan kung isa si Sarah sa magiging kamukha ko pero hindi naman. Mga Korean actresses lang ang nandun (ibig sabihin, kung paano ako magpose at umanggulo sa camera, ganun din sila).
Ayun. At sana manood kayo ng movie namin ni JL.. John Lloyd.. hahaha! (hindi ko pa pinapanood at wala akong balak.. baka pagkaguluhan kami ni John Lloyd ko. =P).
(Resulta ng sabaw ang utal.. puro OT at 11 PM na umuuwi..)
*Kung may napansin kayong isang salitang sa tingin nyo e hindi dapat naisama, sa susunod na update ko na lang yun ipapaliwanag*
Friday, September 5, 2008
Kuripot na raw ako?
I'm stingy and I'm proud of the reputation.
- Ingvar Kamprad
- Ingvar Kamprad
Hindi ko kilala si Ingvar Kamprad pero natawa ako sa quote na yan. Marami akong kilalang proud dahil kuripot sila. Yung mga tipong kailangan mo pang holdapin para lang makatikim ka ng libre nila?
Hindi ko ma-consider ang sarili ko na stingy or kuripot. Mahilig lang akong mag-ipon. Nung nag-aaral pa ako (potek.. feeling ko, ang tanda ko na... hehehe...), hindi ako gumagastos na wala lang. Laging may tinatabing pera. Pero kung gagastos, ok lang na maglabas ako ng pera.
Pero nabigla ako sa comment ng nanay ko nung unang sweldo ko. Ang kuripot ko raw! hahaha! E kasi naman, P1K lang yung nasahod ko nun kasi naabutan ako ng cut-off. E syempre, treat ko pa rin sya.
Nagpunta kami sa Jollibee (nagtitipid ako, ok? kasi allowance ko rin yung sweldo ko.. XD). Sabi ko, ang budget ko para sa pagkain naming dalawa-- take note, ah, kaming dalawa na, e P200. hahaha!
Ewan ko ba pero parang na-feel ko rin na naging kuripot na ako. Pero ang point ko, pinaghirapan ko na kasi yung money ko ngayon. Sweldo ko yun, eh... hehehe... basta.
Pero dun naman sa case ni mama, nagkataon lang na ang konti lang ng sahod ko. Pero itri-treat ko naman sila sa next sweldo ko sa Burgoo. ^^x
Basta! Hindi ako kuripot. I know it. Wise spender lang ako! hahaha!
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
Komento sa komento
eijikiieru @ wala akong fingerprints - apir tayo! hehehe.. e pano yun? na-access mo pa rin yung files mo?
@ 312...
yeye - tama yun! pati sa multiply at YM, nandun ka.. hehehe..
virg - hehehe.. sasabihin ko pa naman na move on.. ^^x
Hindi ko ma-consider ang sarili ko na stingy or kuripot. Mahilig lang akong mag-ipon. Nung nag-aaral pa ako (potek.. feeling ko, ang tanda ko na... hehehe...), hindi ako gumagastos na wala lang. Laging may tinatabing pera. Pero kung gagastos, ok lang na maglabas ako ng pera.
Pero nabigla ako sa comment ng nanay ko nung unang sweldo ko. Ang kuripot ko raw! hahaha! E kasi naman, P1K lang yung nasahod ko nun kasi naabutan ako ng cut-off. E syempre, treat ko pa rin sya.
Nagpunta kami sa Jollibee (nagtitipid ako, ok? kasi allowance ko rin yung sweldo ko.. XD). Sabi ko, ang budget ko para sa pagkain naming dalawa-- take note, ah, kaming dalawa na, e P200. hahaha!
Ewan ko ba pero parang na-feel ko rin na naging kuripot na ako. Pero ang point ko, pinaghirapan ko na kasi yung money ko ngayon. Sweldo ko yun, eh... hehehe... basta.
Pero dun naman sa case ni mama, nagkataon lang na ang konti lang ng sahod ko. Pero itri-treat ko naman sila sa next sweldo ko sa Burgoo. ^^x
Basta! Hindi ako kuripot. I know it. Wise spender lang ako! hahaha!
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
Komento sa komento
eijikiieru @ wala akong fingerprints - apir tayo! hehehe.. e pano yun? na-access mo pa rin yung files mo?
@ 312...
yeye - tama yun! pati sa multiply at YM, nandun ka.. hehehe..
virg - hehehe.. sasabihin ko pa naman na move on.. ^^x
Friday, August 22, 2008
312 lang ang friends ko...
These past two weeks, marami akong new friends sa friendster (FS) kasi inadd ko/inadd ako ng aking officemates. *shocks, I'm using the term "officemates". Kinikilabutan ako! hahaha!*
Na-realize ko, ang konti lang pala ng friends ko sa FS. Member na ako ng FS since March 2004. Kasabay nun ang aking YM ID. Naalala ko, yun yung mga panahon na after practice ng graduation (high school), deretso agad kami sa BitWorld computer center. Two weeks yung practice namin kaya two weeks din akong na-adik sa YM. Nakikipag-away sa chatrooms, pinagtatawanan yung mga sinungaling na chatmate (hmmm... makagawa nga ng post about YM). Basta.
Anyways, napaka-simple pa lang ng FS nung panahong yun. Wala pang layout-layout. Tapos hanggang ten photos lang ang pwede mong i-upload! Kaloka! hehehe...
Kaya naman super bura lagi ako ng pictures dati. Pero hindi ko totoong pictures ang nilagay ko dun. Kung friends tayo sa FS, makikita nyo sa "My Public Photo" album ko, yung last photos e ang cast ng Endless Love II: Winter Sonata. Addicted ako sa Winter Sonata nung mga panahong yun kaya ang primary photo ko e si Choi Ji Woo.
Tsaka, adik kaming lahat sa testi. Paramihan ng testi. Laging kasama ng tanong na "May friendster ka ba?" ang "Pengeng testi, ah?" At ang testi nun, define testimonial talaga. You'll describe the owner of the account. Pag hindi ganun ang nakalagay at mga "Hi, hello" lang, hindi ko inaaccept.. hahaha! E kasi naman di ba? Bakit di mo na lang kaya ako i-message? Tapos hindi rin ako nag-aaccept ng graphics na testi. Pero syempre, dati yun... hahaha! Kaya siguro pinalitan na ng FS: from testi to comment.
Pero ngayon, super nag-iimprove na ang FS.
Sa FS ako nag-start mag-blog. Tulad ng dati hitsura ng blog ko, super colorful din ang font nung FS blog ko.. hahaha!
Four years na akong nagfri-friendster pero as of this date, 312 lang ang friends ko. Samantalang yung pinsan ko, kaka-start lang nyang mag-FS last month, potek! 400+ na ang friends. Parang pag may nakikita yata yung tao, hinihingi na ang email add para i-add sa FS. =P
Pero proud ako na yung friends ko sa FS e mga kilala ko personally. Well, yung iba pala e hindi (like yung mga blogmates ko) pero hindi ako nag-a-add nang basta-basta. Swerte nila kasi friend nila ako sa FS! ^^x
Bukod sa FS, marami na ring ibang social network websites tulad ng myspace, facebook, hi-5, etc. Pero ang account lang na meron ako e FS nga at multiply. Ang alam ko, magkakasabay yata ang FS, Hi-5 at myspace, eh..
Ayoko nang gumawa pa ng ibang account kasi hindi ko na yun maaasikaso at mache-check lagi. Ai, nakalimutan ko, may account din ako sa imeem. Tama na ang tatlong account.. ^^x Pero ang daming invitations na dumadating sa email add ko. May Flixter ba yun? Yung Wayn. Basta! Ang dami. E anong gagawin ko sa napakaraming account? Makikilala ko ba si "The Right One" pag nag-sign up ako? XD
Pero I thank FS kasi ito ang nag-uugnay sa amin ng aking mga HS and some elementary friends.
*magkapost lang for this week! hahaha!*
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
Komento sa komento
virgie @ bakit may mga taong batugan? - girl, wag kang mawalan ng pag-asa. Hinihintay mo pa rin yata kasi yung sa ABS, eh... move on! ^^x
@ wala akong fingerprint
cath - salamat sa pagbisita sa aking pahina, cath! low-tech ang office mo.. hahaha!
ninong - may feeling ako na "biometrics" nga ang tawag sa kanya at hindi "biomatrix". Nagmali lang ng rinig.. hahaha! Nagtatanong ka pala kung saan ako nananaliksik. Pag naabutan ulit kita sa YM, dun ko na lang sasabihin. Nawa'y malipat ka na sa pwesto na
virgie - I'm really hoping you could find a job na ASAP.
yeye - posible yun. hahaha!
Thursday, August 14, 2008
Wala akong fingerprint
First story about my work.
Siguro, low-tech lang talaga ako o taong-bundok pero super humanga ako sa ginagamit na "time keeping" ng company na pinapasukan ko. Magla-login/logout ka using your fingerprint! Ang lufet! *palakpakan, mga kapwa ko taong-bundok!*
Kaya lang, hindi kami bati ng hi-tech na bundle clock (hindi sya bundle clock, for the record pero hindi ko lang kasi maisipan ng tawag! hahaha! Edited: It's a biomatrix. Thanks, Arjay! :D). Kasi naman, lagi na lang, "please press your finger again" ang sinasabi sa akin! huhuhu... Ano ba yun? Wala ba akong fingerprint? Nakakaawa naman ako. ^^x
Nakakahiya tuloy... hehehe...
Kaya kung halimbawa, dumating ako sa office ng 8:29 (8:30 am ang start), dahil sa pagta-time-in ko, hindi na ako umabot sa "deadline"... baka 8:45 am pa ako matapos! hehehe...
Anyways, my first week at work was good. I have a very cool boss and officemates. Medyo hindi pa ako sanay sa mga gawain pero kinakaya ko naman... hehehe... =)
Yun lang muna... ^^x
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
Komento sa komento
eijikiieru - hahaha! tagos to the bones ba? XD may work ka na?
ninong - maraming salamat sa double comment... =) talaga? akala ko, patay ang lablayp mo... hehehe... ^^x Ako e isang manunulat/mananaliksik... XD
marya - yehey! Congrats din po!
yeye - salamat! hehehe.. mabuti na lang talaga nga. korek ka sa sinabi mo! apir!
Siguro, low-tech lang talaga ako o taong-bundok pero super humanga ako sa ginagamit na "time keeping" ng company na pinapasukan ko. Magla-login/logout ka using your fingerprint! Ang lufet! *palakpakan, mga kapwa ko taong-bundok!*
Kaya lang, hindi kami bati ng hi-tech na bundle clock (hindi sya bundle clock, for the record pero hindi ko lang kasi maisipan ng tawag! hahaha! Edited: It's a biomatrix. Thanks, Arjay! :D). Kasi naman, lagi na lang, "please press your finger again" ang sinasabi sa akin! huhuhu... Ano ba yun? Wala ba akong fingerprint? Nakakaawa naman ako. ^^x
Nakakahiya tuloy... hehehe...
Kaya kung halimbawa, dumating ako sa office ng 8:29 (8:30 am ang start), dahil sa pagta-time-in ko, hindi na ako umabot sa "deadline"... baka 8:45 am pa ako matapos! hehehe...
Anyways, my first week at work was good. I have a very cool boss and officemates. Medyo hindi pa ako sanay sa mga gawain pero kinakaya ko naman... hehehe... =)
Yun lang muna... ^^x
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
Komento sa komento
eijikiieru - hahaha! tagos to the bones ba? XD may work ka na?
ninong - maraming salamat sa double comment... =) talaga? akala ko, patay ang lablayp mo... hehehe... ^^x Ako e isang manunulat/mananaliksik... XD
marya - yehey! Congrats din po!
yeye - salamat! hehehe.. mabuti na lang talaga nga. korek ka sa sinabi mo! apir!
Thursday, August 7, 2008
Bakit may mga taong batugan?
Almost two months din akong naka-tengga (read: tambay) sa bahay after my graduation. I enjoyed the first month of my "vacation." Actually, plan ko before graduation na magpapahinga muna ako for at least one month. Habang nagpapahinga, magpa-pass ako ng resumé sa companies na gusto kong pasukan.
Tulad nga ng sabi ko, nag-enjoy ako nung unang buwan ko bilang isang pala at bato (palamunin at batugan.. =P). Panood-nood lang ng TV (may Jumong pa sa hapon, super nood ako nun... hehehe...), nagbabasa ng manga (natapos ko ang Naruto in two days mula chapter one hanggang kung ano mang chapter yung last chapter nung panahong yun at binasa ko ulit ang manga ng BLEACH), pa-inter-internet lang, gumigising nang hapon, natutulog nang madaling araw. Basta, super batugan talaga.
Pero nung lumampas na ang one month, na-realize ko na nakakasawa pala yung ganun. Yung walang ginawa at pinagkakaabalahan? Tapos nalaman kong may trabaho na yung iba kong friends and classmates, mapa-high school or college friends pa yan. Na-pressure ako. As in. Then we often visit our school nung time na yun, halatang-halatang unemployed! ^^x
Kaya naman nag-seryoso na akong maghanap ng work. Nagpass kami ng aking friends sa dream companies namin... hehehe.. pero ayun, walang tumawag. Nag-text nga pala ang Vibal for an exam pero sa hindi maipaliwanag ng siyensya na kadahilanan, hindi ako pumunta. May ibang feeling kasi ako nung araw na pinag-eexam nila ako at pag ganun ang nararamdaman ko, I opt not to leave the house... parang bad omen? Ganun...
Call centers are my last and very least option. Like Virgie's post, I have nothing against call centers but I prefer to work using the knowledge I learned during my four years of stay in PUP and three months during my internship. Before call centers, try ko na lang muna yung online English tutorial for Koreans (actually, kung ganun ang naging work ko, try ko munang maghanap ng online English tutorial for Japanese! Adik? hahaha!) Nag-set na ako ng date na pag August, wala pa rin, I'll try the online tutorial.
Pero ayun nga, nag-start na ako sa first job ko last Friday. Thank you, Lord!
But within those days na unemployed ako, ang dami kong na-realize at naitanong.
"Bakit kaya may mga taong batugan?"
I admit na masaya naman ang maging batugan pero sa unang buwan lang yun. Nakakasawa yung hindi ka maagang gumising (though may trabaho/pasok sa school o wala, tanghali na pala talaga akong magising! hehehe...), wala kang ginagawa, wala kang pakinabang. Kahit na ikaw yung naglalaba or naglilinis ng bahay, iba yung may work.
Unti-unti kang mahihiya sa magulang mo na hindi ka nakakatulong financially.
Nakakapagod kaya ang walang ginagawa. Nakakapagod humiga. Nakakapagod maglipat ng channel, masakit kaya sa daliri. E ako pa naman ang tipo ng taong hindi makuntento sa iisang channel (kaya nga parusa sa mga tao sa bahay nung nagka-cable kamiillegal nga lang. Nakakapagod din ang kumain lang... ^^x Tama na nga... sobra nang halata na batugan ako nung mga nakaraang buwan... haha!
Ang hirap ng unemployed. Ayoko na nang ganun. You'll realize a lot of things and end up sad, feeling worthless. Naramdaman ko yan.
I'm wishing my friends and classmates would find a job ASAP. I know how they feel. Sana talaga, magka-work na sila na gusto nila at related sa course na natapos nila.
oOoOoOoOoOo
Komento sa mga nag-comment nung last post ko (eto e magiging "regular" part ng posts ko. Nag-iisip pa ako ng title) :)
yatot: Salamat po! Yehey! Tama ang pinagsasabi ko! hahaha!
ninong: ok lang ako... ikaw? Ano na rin nga ba ang nangyari sa'yo? hahaha! Gawa ka na ng bagong blog. NOW NA! =)
yeye: Salamat! =) Miss na rin kita!
gerome: Halos yun din ang reason kung bakit ako gumawa ako ng bagong blog. Hindi ko na maibalik sa dati yung blog ko. Super natuwa ka naman dahil na-mention ka? hahaha!
Tulad nga ng sabi ko, nag-enjoy ako nung unang buwan ko bilang isang pala at bato (palamunin at batugan.. =P). Panood-nood lang ng TV (may Jumong pa sa hapon, super nood ako nun... hehehe...), nagbabasa ng manga (natapos ko ang Naruto in two days mula chapter one hanggang kung ano mang chapter yung last chapter nung panahong yun at binasa ko ulit ang manga ng BLEACH), pa-inter-internet lang, gumigising nang hapon, natutulog nang madaling araw. Basta, super batugan talaga.
Pero nung lumampas na ang one month, na-realize ko na nakakasawa pala yung ganun. Yung walang ginawa at pinagkakaabalahan? Tapos nalaman kong may trabaho na yung iba kong friends and classmates, mapa-high school or college friends pa yan. Na-pressure ako. As in. Then we often visit our school nung time na yun, halatang-halatang unemployed! ^^x
Kaya naman nag-seryoso na akong maghanap ng work. Nagpass kami ng aking friends sa dream companies namin... hehehe.. pero ayun, walang tumawag. Nag-text nga pala ang Vibal for an exam pero sa hindi maipaliwanag ng siyensya na kadahilanan, hindi ako pumunta. May ibang feeling kasi ako nung araw na pinag-eexam nila ako at pag ganun ang nararamdaman ko, I opt not to leave the house... parang bad omen? Ganun...
Call centers are my last and very least option. Like Virgie's post, I have nothing against call centers but I prefer to work using the knowledge I learned during my four years of stay in PUP and three months during my internship. Before call centers, try ko na lang muna yung online English tutorial for Koreans (actually, kung ganun ang naging work ko, try ko munang maghanap ng online English tutorial for Japanese! Adik? hahaha!) Nag-set na ako ng date na pag August, wala pa rin, I'll try the online tutorial.
Pero ayun nga, nag-start na ako sa first job ko last Friday. Thank you, Lord!
But within those days na unemployed ako, ang dami kong na-realize at naitanong.
"Bakit kaya may mga taong batugan?"
I admit na masaya naman ang maging batugan pero sa unang buwan lang yun. Nakakasawa yung hindi ka maagang gumising (though may trabaho/pasok sa school o wala, tanghali na pala talaga akong magising! hehehe...), wala kang ginagawa, wala kang pakinabang. Kahit na ikaw yung naglalaba or naglilinis ng bahay, iba yung may work.
Unti-unti kang mahihiya sa magulang mo na hindi ka nakakatulong financially.
Nakakapagod kaya ang walang ginagawa. Nakakapagod humiga. Nakakapagod maglipat ng channel, masakit kaya sa daliri. E ako pa naman ang tipo ng taong hindi makuntento sa iisang channel (kaya nga parusa sa mga tao sa bahay nung nagka-cable kami
Ang hirap ng unemployed. Ayoko na nang ganun. You'll realize a lot of things and end up sad, feeling worthless. Naramdaman ko yan.
I'm wishing my friends and classmates would find a job ASAP. I know how they feel. Sana talaga, magka-work na sila na gusto nila at related sa course na natapos nila.
oOoOoOoOoOo
Komento sa mga nag-comment nung last post ko (eto e magiging "regular" part ng posts ko. Nag-iisip pa ako ng title) :)
yatot: Salamat po! Yehey! Tama ang pinagsasabi ko! hahaha!
ninong: ok lang ako... ikaw? Ano na rin nga ba ang nangyari sa'yo? hahaha! Gawa ka na ng bagong blog. NOW NA! =)
yeye: Salamat! =) Miss na rin kita!
gerome: Halos yun din ang reason kung bakit ako gumawa ako ng bagong blog. Hindi ko na maibalik sa dati yung blog ko. Super natuwa ka naman dahil na-mention ka? hahaha!
Thursday, July 31, 2008
Irasshaimase, minna-san!!
Hi everyone!
Bago ang lahat, gusto ko muna kayong i-congratulate dahil narating nyo ang blog ko. Sa dami ng blog na nandito, nagawa nyong pagkaabalahan ang aking simpleng pahina.
Matapos ang mga pagpapanggap na marunong akong mag-edit ng HTML codes, eto at ang blog ko ay nagpalit lang ng pangalan. Ang layout? Pinagtatawanan ko ang sarili ko. Parang nasabi ko mentally na, "Ha! Sa pinakabasic layout din pala ang bagsak mo!" XD
Naisip ko ring lumipat sa wordpress.com pero hindi ko alam kung bakit hindi ko maiwan ang blogspot.
Gusto ko sana kayong i-update kung ano bang nangyari sa akin pero sa tingin ko, 'wag na lang
Sabi ni Gerome dati, wag daw akong mag-start ng bagong blog. Kasi nga, mahirap mag-start ulit. Pero naramdaman kong wala nang pag-asa 'yung dati kong blog. Tsk. Pero hindi ko pa rin sya inaalis.
~~~~~~~~~~~~~
Blog no Sherma hime-sama (URL: blognohimesama.blogspot.com)
The blog URL and blog title:
Hindi pa ako gaanong marunong mag-Japanese and I'm not even sure kung tama ba sya. Malakas lang talaga ang loob ko... LoL. Ang meaning nyan (if ever na tama ako) e A princess' blog or pwede ring A blog of a princess. (Sa mga marunong mag-Japanese dyan, pakisabihan lang ako kung tama ba sya at pakituruan na rin ako. Thanks!)
So yung blog title ko, ang ibig sabihin ay Princess Sherma's blog. Sorry naman po kung may princess-princess pa akong nalalaman. Ambisyosa lang... hehehe..
Matagal ko nang ginagamit ang pangalang "Sherma-hime". So why not use it too dito sa blog ko though sa ngayon mas ginagamit ko ang "taichou" (captain in Japanese). Inspired sa isa sa mga favorite manga ko, ang BLEACH.
Medyo nahirapan akong mag-isip ng blog title at URL para sa bagong "baby" ko. Nandyan yung umiral ang katamaran ko... ang ipapangalan ko na lang sana e "the door that I opened v. 2" Pinag-isipan, di ba? XD
Kasabay din nito ang pagsilang sa aking LJ account. Pero medyo personal yung account ko dun... =P
Anong meron sa blog na 'to?
Masasabi kong katulad pa rin sya nang dati. I was thinking kung gagawin ko ba 'tong super English at seryosong blog
But then, may mga slightly serious posts, syempre
At kung tulad pa rin sya ng dati... hmmm... e di baklaan lang? hahaha! Hindi naman... Basta!
Ano na nga bang nangyari sa 'kin?
Kulet! Sabing wag na lang! XD
Pero medyo bibigyan ko kayo ng konting update: graduate na po ako at may work na. I'll be starting tomorrow. Wish me luck. Ayee! =)
Yun na yun! :D
I miss blogging...
Subscribe to:
Posts (Atom)
